گفتمت
من آن چنان پاک هستم
که می توان بر من نماز گزارد
برخیز
وضو بگیر
و دو رکعت نماز عشق بخوان
تا دوست داشتن را
زائر شوی
و تو باور نکردی
تو رو به قبله ای ایستادی
که مکر و حیله ,
آن را تزئین کرده بود
و اذان ریا در آن سر داده بودند
من آن چنان پاک هستم
که می توان بر من نماز گزارد
برخیز
وضو بگیر
و دو رکعت نماز عشق بخوان
تا دوست داشتن را
زائر شوی
و تو باور نکردی
تو رو به قبله ای ایستادی
که مکر و حیله ,
آن را تزئین کرده بود
و اذان ریا در آن سر داده بودند
گفتمت
قلب من ,
خانه ی خداست
هر کس مرا دوست بدارد ,
خدا او را دوست خواهد داشت
عشق ,
در قلب من جوانه می زند
و زندگی
در نگاه من ,
دستی ست که می گیرد
قلبی ست که دوست می دارد
و تو باور نکردی
تو اسیر تزویری بودی
که لباس عشق به تن کرده بود
و دروغ ,
آن چنان به چشمانت زیبا می آمد
که نمی توانستی
حقیقت را نگاه کنی
آن چنان که جغدان ,
از دیدن خورشید وحشت دارند
قلب من ,
خانه ی خداست
هر کس مرا دوست بدارد ,
خدا او را دوست خواهد داشت
عشق ,
در قلب من جوانه می زند
و زندگی
در نگاه من ,
دستی ست که می گیرد
قلبی ست که دوست می دارد
و تو باور نکردی
تو اسیر تزویری بودی
که لباس عشق به تن کرده بود
و دروغ ,
آن چنان به چشمانت زیبا می آمد
که نمی توانستی
حقیقت را نگاه کنی
آن چنان که جغدان ,
از دیدن خورشید وحشت دارند
گفتمت
افسوس
صد افسوس
آن چنان قلبت زنگار بسته بود
که دیگر هیچ خورشیدی نمی توانست
بر آن بتابد
افسوس
صد افسوس
آن چنان قلبت زنگار بسته بود
که دیگر هیچ خورشیدی نمی توانست
بر آن بتابد
اکبر درویش . اسفند سال 1393
