اکنون
آغوش تو را ,
امن ترین
منطقه ی جهان
اعلام می کنم
تنها
نوازش دست ها
ترنم لبخندها
و برق نگاه ها
در این منطقه ی امن ,
اجازه ی عبور دارند
و تنها
عشق
این جا ,
می تواند سخن بگوید
و آواز دوست داشتن را
می توان
هر روز اذان داد
بر هر دروغ و کینه و تزویر
بر هر درد و غم و اندوه
و بر هر ظلم و ستمی
این حریم ممنوع باد… آغوشت را
به رویم بازکن
من ,
آغوش تو را ,
امن ترین
منطقه ی جهان
اعلام می کنم
خانه ی امنی
که در آن بی هیچ انکار
می توان
از عشق سخن گفت
بی آن که
نقاب فریب ,
بر صورت داشت .
اکبر درویش . نیمه ی دوم شهریور سال 1392