من هنوزم با شعر سکوت میکنم

اندازه ی دوست داشتن اندازه ی خورشید بود
تو ذهن شب یلدا
اندازه ی دوست داشتن اندازه ی بارون بود
تو خواب شب گل ها

اندازه ی دوست داشتن اندازه نداشت هرگز
آغاز سلامی بود یا نبض خداحافظ
بی اندازه بود ای داد اندازه ی دوست داشتن
عصیان در دل من بود در آتش این خواستن
بی اندازگی این عشق در من فصل تاراج بود
در هجوم این سوختن قلب من به معراج بود
اندازه نداشت هرگز اندازه ی دوست داشتن
وسعت می گرفت از تو تا رویت حس من
اندازه ی دوست داشتن اندازه ی خواستن بود
این خواستن من در عشق مرگ من و داشتن بود

اندازه ی دوست داشتن اندازه ی رویا بود
اندازه ی دنیا بود
اندازه ی دوست داشتن از تولد یک عشق
تا ما شدن ما بود

اندازه ی دوست داشتن اندازه نداشت ای داد
آغاز یه میلاد بود یا مرگ گل میلاد
بی اندازه بود ای داد این واژه ی دوست داشتن
این چشمه ی ناب عشق این خواستن و این کاستن
بی اندازگی این عشق در من فصل آغاز بود
در آتش این خواستن قلب من به پرواز بود
اندازه نداشت هرگز این معجزه ی بودن
این سوختن و این ساختن این ما شدن از من
اندازه ی دوست داشتن اندازه ی خواستن بود
در پشت سر داشتن مرگ من و بودن بود