هیچ امیدی نیست ,
آن ها ,
که چشم ,
به روی هستی بسته اند
انگار که هیچگاه نبوده اند
قربانی یک جنایت هولناک هستند
که گفتن ,
از توصیف آن عاجز است
اما ,
من و تو که هنوز بیداریم
در دنیای شقاوت و دنائت ,
با کدام ماسک زندگی می کنیم
آیا خود قربانی جنایت هستیم
یا که ارج می نهیم
این وحشیگری تاریخی را !؟ افسوس
که انسان ,
بنده ی پول شده است
سپاسگزار نیرنگ
و سر در آستانه ی قدرت
خم کرده است
وعدالت را
و انسانیت را ,
در زیر منافع خود به خاک سپرده است .
اکبر درویش . 3 شهریور ماه سال 1392
عکس قربانیان حملات شیمیایی در سوریه