من هنوزم با شعر سکوت میکنم

باید یکی شویم

 

ما هم ترانه ایم
بغض دوباره ایم
همراه هم کنون
در فکر چاره ایم

آتش درون ما
باز شعله ور شده
همچون کلید راه
چون قفل در شده

باز می کنیم کنون
هر راه بسته را
خسته نمی شویم
می جوشیم همصدا

دستا تو دست هم
همپای هم شدیم
با هم کنار هم
رویای هم شدیم

ما هم ترانه ایم
من را بخوان کنون
می خوانمت تو را
همپای من بمون

در این خروش سخت
ما همچو آهنیم
باید یکی شویم
شب را به صبح کنیم

اکبر درویش . ۵ مهر ماه سال ۱۴۰۱

 

باید دست در دست هم گذاشت بقول خسرو گلسرخی شهید راه آزادی : اینان هراس شان ز یگانگی ماست . 

 

اگر تمایل دارید و شعرهای مرا دنبال می کنید می توانید مرا در اینستاگرام و توییتر و یوتیوب و بلاگر و لینک این  و پین ترست و فیسبوک دنبال کنید . و می توانید نظرات و انتقادات خود را در زیر با ما در میان بگذارید . با سپاس