بذر امید بکاریم
بیندازیم برود
داخل سطل های زباله
تا نابود شود
نامیدی را
یاس را
و نتوانستن را …
و بکاریم
بذر امید را
سبز خواهد شد
باور کنیم
یقین داشته باشیم
امید جوانه خواهد زد
رشد خواهد کرد
و درختی ستبر خواهد شد
که سایه اش ،
بر سرتاسر زندگی مان خواهد افتاد
باور کنیم
امید داشته باشیم
پایان هر شب سیاه ،
روز روشن خواهد بود
و خورشید ،
هر روز ،
در پس تاریکی ،
طلوع خواهد کرد .
اگر بخواهیم ،
می توانیم
باور کنیم
و بکاریم
بذر امید را …
اکبر درویش . ۱۷ شهریور ماه سال ۱۴۰۱
تقدیم به دوستانی که گله و شکایت دارند که چرا تمام شعرهای من تلخ است و دوست دارند از امید سخن بگویم
بذر امید بکاریم تا امید درو کنیم
اگر تمایل دارید و شعرهای مرا دنبال می کنید می توانید مرا در اینستاگرام و توییتر و یوتیوب و بلاگر و لینک این و پین ترست و فیسبوک دنبال کنید . و می توانید نظرات و انتقادات خود را در زیر با ما در میان بگذارید . با سپاس