من هنوزم با شعر سکوت میکنم

می آیی
آغوش من باز است
د باز در آغوش من
من ,
تو ,
ما , …
این زیباترین لحظه ی تکامل است

سلام به عشق
سلام به دوست داشتن
که معجزه می کند .

سوم :

با ترس هایم
تو را از دست دادم
اکنون
با امیدهایم
تو را به دست می آورم .

چهارم :

برخواهی گشت
بسیار زود
زودتر
از تمام تصورات من
بر خواهی گشت
و من ,
سخت در آغوشت می گیرم
و می گویم :
از گذشته هیچ مگو
اینک را دریاب
که در آغوش من
دوست داشتن را معنایی تازه می بخشیم

برخواهی گشت
این را
چشم های منتظر من
اکنون ترانه می کنند .

از مجموعه ی بداهه های عاشقانه
اکبر درویش . زمستان 1393