دلتنگی های من بخاطر هجوم کرونا و هوس دیدار شیراز
خوشا شیراز خوشا شیراز
خوشا آن شهر پر آواز
خوشا یک بار دیگر در
هوای تو مرا پرواز …
چقدر دلم برای شیراز تنگ شده است .
چقدر دلم می خواست الان در شیراز بودم ،
درست است که در تهران به دنیا آمدم
اما همیشه به اصلیت شیرازی بودنم پای بند بوده ام.
مادرم در شیراز باردار شد و دست حادثه او را به تهران آورد و در تهران به دنیا آمدم.
اما همیشه قلبم برای شیراز و مردم نازنین اش می طپیده است .
مردمی مهربان و دوست داشتنی و خونگرم .
و الان تو این روزهای دلتنگی قرنطینه که کرونا_ویروس بیداد می کند و هر روز قربانی می گیرد
دلم هوای شیراز را دارد
و هوای مردم مهربان اش را …
اکبر درویش . ۳۱فروردین ماه سال ۱۳۹۹
اگر تمایل دارید و شعرهای مرا دنبال می کنید می توانید مرا در اینستاگرام و توییتر و یوتیوب و بلاگر و لینک این و پین ترست و فیسبوک دنبال کنید . و می توانید نظرات و انتقادات خود را در زیر با ما در میان بگذارید . با سپاس