با عشق ,
این روزهای همه تکرار
زیباتر خواهد شد
با عشق ,
شاید چراغی
در این تیره شب های همه تاریک
در این برزن بن بست
روشن شود .
هم را دوست بداریم
که تا دوست داشتن را نیاموزیم ,
هیچ گاه از این حصارهای تو در تو ,
امید رهایی نخواهیم داشت .
من ,
تو ,
ما ,
اکنون وقت آن است
که دوست داشتن را تجربه کنیم
تا عشق را ,
فلسفه ی جهان هستی سازیم .
اکبر درویش . ششم خرداد ماه سال 1392