مرغ سحر ناله سر کن مرغ سحر ، با صدای بلند تا صبح ناله کرد اما ناله ی او…
من فرزند ایرانم ! من فرزند ایرانم این سرای امید که افسوس گرد ناامیدی را کنون بر خاک…
و صدایی که در بند ماند جاودانه شد ! سبز بود شاداب چون درختی تنومند در سرزمین عشق !…
به انتظار کدام معجزه ؟ روزهای سکون یاس نا امیدی و امید های کوچکی ، که گاهی می لرزاند…
پیام آور شده ام کتاب من ، عشق سوره اش ، دوست داشتن آیه اش ، مهربانی ... باورم…
و نگفتیم سکوت کردیم و نگفتیم گفتنی ها را تا ویروس خفقان ، بیماری همه گیر شد ماسک شد…
تا مرگ این شب سیاه برخیزیم دست در دست هم بگذاریم و برقصیم برقصیم برقصیم تا مرگ این…
خواب خوشی که سال هاست نمی بینم رسیدن رودها ، به دریا ... خواب خوشی که سال هاست نمی…
شعر من تاریخ می شود شعر من ، تاریخ می شود تا ثبت کند مرگ شقایق هایی را که…