من هنوزم با شعر سکوت میکنم

به خانه ام بیا
چراغ ها روشن می شوند
و درها آغوش می گشایند
به خانه ام بیا
پنجره ها گل می دهند .

دوم :

و تو ,
زیباترین اتفاق زندگی من
مرا از نو نوشتی
ای عشق !
سایه ات بر سرم گسترده تر باد .

 

سوم :

آغوش تو
گرم می کند
این روزهای سرد مرا
محکمتر مرا در آغوش بگیر !

 

چهارم :

دلم به درد آمده است
ای عشق ,
به دادم برس
سایه ی تو را بر سرم کم دارم .

پنجم :

می روی
دل مرا هم با خودت می بری
بی رحم
با دل تو که پیش من نیست
چه کنم !؟

 

ششم :

عشق
بیرحم ترین قاتلی بود
که سراغ من آمد
هر روز مرا می کشد
اما باز به من جان می بخشد
تا دوباره برای مردن آماده شوم !!

 

اکبر درویش . اسفند ماه سال 1394