شاعر می گوید :
تن آدمی شریف است به جان آدمیت ؟
البته سوال می کند
سوال کردن هم هیچ اشکال شرعی ندارد
از قدیم گفته اند چیزی را که نمی دانی بپرس
اما در جواب این سوال که همیشه ذهن بشر را پر کرده است
بنده خدایی که وضع مادی خوبی دارد و صاحب برج و حجره و ویلا در ایران وترکیه و ….می باشد جواب می دهد :
نه بابا !!
و با قیافه ای حق به جانب
و اشاره به لباس زیبای تنش می کند و می گوید :
همین لباس زیباست نشان آدمیت
البته نگاهی هم به پول های توی بانک و ثروت بادآورده اش دارد و خوب , حتما پیگیر داستانش بشویم پارتی و آشنا و سر از کجاها که در نمی آوریم
حق هم دارد
شکمش سیر است و دنیا به کامش
شاعر نگاهی به روزگار او و روزگار خود می اندازد و با افسوس می گوید
رسد آدمی به جایی که به جز دلار نبیند
بنگر که تا چه حد است حرص و آز آدمیت !!
البته یه چیزهای دیگه ای هم می خواستم بنویسم باشه برای بعد
اجازه بدهید تحقیق کنم تا بفهمم که علم بهتر است یا ثروت
هر چند می دانم اگر دم نانوایی بروی به علم تو یک عدد نان چهارصد تومانی هم نمی دهند
ولی خوب
شاید هم ثروت بهتره ولی چون می خواستند دهان ما را ببندند این جفنگیات را ساختند
علم خوب است
با این شعار خوب می شود دهان خیلی ها را بست ولی علمی که نتواند مشگلات مردم را حل کند چه سودی دارد !؟
و ثروت ….
می توانی با پول خیلی کارها بکنی
می توانی مردم بدبخت را بدبخت تر کنی
می توانی حتی علم را در اختیار خود بگیری
می توانی قدرت را همراه خود سازی
می توانی
باز هم تحقیقات به نتیجه ای نرسید
من به شکم های گرسنه می اندیشم
من به بچه های فقیر و محروم می اندیشم
و با شکم هایی که روز به روز گنده تر می شوند کاری ندارم اصلا من چه کاره ام که فتوا می دهم
برو بابا فکر نون کن که خربزه آبه
بازهم یاد نان و شکم های خالی افتادم
پس شما هم بروید تحقیق کنید و مرا یاری کنید تا جواب این معمای چند مجهولی را به دست آورم …
اکبر درویش