من خود گواهی باشم
که روحم در مسیر کمال سیر خواهد نمود
ابلهان ,
خوارم کنند
پرسند :
– او چگونه می شود
این گونه فرا رفتن
که رقصان و پای کوبان ,
به هلهله آمده است ؟
اندیشه …
و همتای کمال یافته اش , خرد مقدس ,
آنان را شناخته ام
که …
تعمید یافته ,
تطهیر شده ,
به انتظار من اند
به پاس رنجی که برده ام .
پس اکنون ,
ای تمنای من ,
خرد خویش به من ببخش !
غرقه ام کن
به شادکامی !
به پاس دوست داشتن های من
که همه ی عمر به کمال رسانده ام .
بشتاب !
گردونه های بلند پروازم یراق کن
و اسب هایم !
شکوه و پیروزی عشق را نزدیک باشد…
فاتح خواهیم بود
جهان مهربانان را
کمی درنگ می باید…
شهریور 1391- با یاد دکتر غلامحسین ساعدی (گوهر مراد)