لالااااااایی … لالااااااایی … لالاااااااایی … هاهاهاهایی شب تاریکه و دل تنگه تنگه از این دنیا که هر روزش یه رنگه نمی سازه زمونه با من و ما آخه قلب زمونه مثله سنگه لالایی عزیز لالایی جونم لالایی نگیر بونه بابای من کجایی لالایی عزیز لالایی جونم لالایی بابات رفته بجنگه با سیاهی لالااااااایی … لالااااااایی … لالاااااااایی … هاهاهاهایی بابات می گفت که این روزا قشنگ نیس پره از ظلمت و رنج و تباهی باید کاری کنیم کاری کارسون که پایونی بگیره این سیاهی لالایی عزیز لالایی جونم لالایی نگو دیگه بابا تو کی میایی لالایی عزیز لالایی جونم لالایی بابات رفته بجنگه با سیاهی لالااااااایی … لالااااااایی … لالاااااااایی … هاهاهاهایی لالایی کن بخواب تا صبح تا فردا که تا فردا بیاد از پشت شب ها بیاد فردا همه جا غرق نور شه بازم خورشید یتابه توی اینجا لالایی عزیز لالایی جونم لالایی بابات رفته بجنگه با سیاهی لالایی عزیز لالایی جونم لالایی آهای ای صبح فردا کی میایی لالایی عزیز لالایی جونم لالایی بابات رفته بجنگه با سیاهی… لالااااااایی … لالااااااایی … لالاااااااایی … هاهاهاهایی ….. این شعر بر اساس یک ملودی محلی گیلکی با نام ” کریشیم ” نوشته شده است . این آهنگ محلی را قبلا هم ” آقای مسعودی ” و هم ” پری زنگنه ” نازنین اجرا کرده اند . اکبر درویش . فروردین سال 1392