من هنوزم با شعر سکوت میکنم

1
ناگفتنی ها را ,
گفتن
یعنی ,
چماق تکفیر را ,
به جان خریدن …

2
در جهان کوران ,
بینایی ,
عیب ( جرم ) است !!

3
حصارها را بشکن
از درون
از بیرون
تا رهائی را ,
میزبان باشی .

4
دردهای من ,
که در سینه ام ,
مانده اند
ای کاش ,
همدردهای من ,
در کنارم ,
می ماندند .

5
بی محدوده ام
محدوده ها ,
دست و پا گیرند
و حدودها ,
محدودیت ها را می زایند !!

6
به من بگو :
_ بمیر
اما از من نخواه
شک نکنم
من ,
تنها زمانی زنده ام ,
که شک می کنم …!!

7
من در جاده ی شعور
اما نو ,
همسفر شعار
کدامین کس ,
صبح فردا را ,
زیارت خواهد کرد !؟

8
حتی اگر ,
هم عقیده ی هم نیستیم
یاد بگیریم
به جای تکفیر هم ,
به حرف هم گوش کنیم.
حتی اگر ,
مخالف هم هستیم ,
بیا
به باورهای هم ,
احترام بگذاریم .

9
بیرون مان را ,
زیبا می سازیم
درون مان ,
افسوس ,
روز به روز ,
زشت تر می شود .

10
دریغا ,
آدم ها ,
خودشان را ,
چون کالای پشت ویترین ها
بزک می کنند
به نمایش می گذارند
تا دیده شوند
و یادشان رفته است ,
که درون شان ,
چقدر خالی مانده است !!

11
چماق تکفیر را ,
می کوبیم
بر سر هر کس ,
که با ما نیست
آن گاه ,
فریاد برمی آوریم ,
که آزادی نیست !!؟

12
ناگفتنی ها را ,
گفتن
یعنی ,
در سحرگاه اعدام ,
مرگ را ,
رقصیدن …

اکبر درویش . کوتاه گوئی های فروردین سال 1392