همچنان که کویر ,
تمام قطرات باران را ,
در خود جای می دهد ,
و هیچ گاه اشباع نمی شود ,
دل من نیز ,
تمام غم های دنیا را ,
در خود جای می دهد
و باز هنوز جای دارد…
من در عجب هستم
که چگونه است
که دل من به انفجار نمی رسد
و در زیر فشار این همه درد ,
باز تاب و تحمل می آورد !!