دلم گریه ی بینهایت می خواد
از اون گریه هایی که آبم کنه
از اون گریه هایی که جسم مرا
بشوره بریزه خرابم کنه
چی می شه که بغض دلم وابشه
ببارم ببارم چو ابر بهار
ببارم تا اون قطره ی آخرم
نمونه دیگه از من هیچ یادگار
هوای دلم تیره و ابریه
کجاست گریه هایی که یاری کنه
بگیره منو از من و عشق من
واسه رفتن من یه کاری کنه
هوای دل من هنوز ابریه
گلومو گرفته چه سخت بغض من
دیگه وقت در خود فرو ریختنه
نفس های آخر دارن هی می گن
اکبر درویش . تیر ماه سال 1394