من هنوزم با شعر سکوت میکنم

چه سرنوشت دردناکی

 

هر روز بر صلیب کشیده می شوم

اما تمام نمی شوم

تا باز روز دیگر

تن به صلیب بسپارم

چه سرنوشت دردناکی !!

 

اکبر درویش .. بهمن ماه سال 1395

 

چه سرنوشت دردناکی !!

 

 

چه سر نوشت دردناکی در انتظار انسان است …. ما هر روز زندگی مان به صلیب کشیده  می شویم و باز روز بعد از خواب برمی خیزیم تا صلیب کشیدن خود را نظاره کنیم …عشق و محبت و مهر و دوستی دیگر ارزشی ندارد ….همه مسخ شده ایم …. همه خالی شده ایم … و آن چه ما را در این پرتگاه انداخته است گناه نیست بلکه جهل است …ما اسیران جهل شده ایم … جهل مقدس !!