گاهی می اندیشم
آیا خدا هم ,
می می نوشد
تا مست کند
تا سیاه مست شود
تا فراموش کند
همه چیز را !؟
کاش خدا هم ,
لذت مستی را می فهمید
آن گاه ,
حتما چشمه های شراب خود را
در این دنیا جاری می کرد
می را مقدس اعلام می کرد
تا مردم ,
هرگاه از درد و رنج روزگار خسته می شدند
به می پناه می بردند
تا در بی خبری
به غم های خود می خندیدند
کاش خدا هم ,
لذت مستی را می فهمید
آن گاه ,
حتما آرزو می کردم
یکبار هم شده ,
با خدا بنشینم
تا در مستی ,
دردهای انسان ها را با او بگویم
کاش خدا هم ,
لذت مستی را می فهمید
اما دریغا ,
که نه خدا درد دارد
و نه لذت مستی را فهمیده است
تا سیاه مست کند
و همدرد آدمیانی شود
که از درد و رنج
به مستی پناه می برند !
اکبر درویش . سال 1393
گر تمایل دارید و شعرهای مرا دنبال می کنید می توانید مرا در اینستاگرام و توییتر و یوتیوب و بلاگر و لینک این و پین ترست و فیسبوک دنبال کنید . و می توانید نظرات و انتقادات خود را در زیر با ما در میان بگذارید . با سپاس بسیار از دوستان همراه و همدرد