کاش خدا ،
مانند پسر بچه ای ،
یه دبستان می رفت
تا در آن جا ،
یاد بگیرد
که یک با یک برابر است
و دو دو تا می شود چهارتا
کاش خدا ،
جمع و تفریق
و تقسیم و ضرب را بلد بود
آن گاه شاید ،
عدالت بر جهان سایه می انداخت
و وحدت ،
در سرتاسر دنیا استوار می شد
کاش خدا ،
مانند دختر بچه ای ،
به دبستان می رفت
شاید شاهد یکی بودن یک ها می شدیم
اما افسوس ،
به مدرسه نرفت
شاید برای همین است که
یک ها با هم برابر نیستند
و دو دو تا ،
گاهی سه تا می شود
گاهی هفت تا
گاهی نه تا
گاهی هزار برابر می شود
کاش خدا ،
مانند پسر بچه ای به مدرسه می رفت
درس می خواند
سواد یاد می گرفت
و می فهمید که یک با یک برابر است
آن گاه وحدت بر جهان سایه می انداخت
و عدالت در زمین استوار می شد
افسوس
که خدا ،
به مدرسه نرفت !
اکبر درویش . مرداد ماه سال ۱۴۰۲
اگر تمایل دارید و شعرهای مرا دنبال می کنید می توانید مرا در اینستاگرام و توییتر و یوتیوب و بلاگر و لینک این و پین ترست و فیسبوک دنبال کنید . و می توانید نظرات و انتقادات خود را در زیر با ما در میان بگذارید . با سپاس بسیار از دوستان همراه و همدرد