Categories: شعر

کاش …

در جهانی زندگی می کنم
که نه جهانم را می شناسم
نه خودم را
و نه راهم را …

هم هول سقوط است
هم امید اوج

هم آغوش موج است
هم آسمان پرواز …

کاش ,
درک من از هستی ,
می توانست مرا ,
از سقوط نجات دهد
مرا به اوج کشاند
تا پر از پرواز شوم

و دریغا ,
که چنین نیست !!

اکبر درویش . سال 1391

akbar darvish

Share
Published by
akbar darvish

Recent Posts

سوره ای دیگر

  سوره ای دیگر   .شمس حقیقت ،در کدام سیاه چالهگرفتار شدکه دیگر فصل ها…

1 سال ago

یکنفر باید باشه

  یکنفر باید باشه   یکنفر باید باشه که حرفامو گوش بکنهآتیشی که در درون…

1 سال ago

بهار آمد

  بهار آمد   چشمانت را که باز کردی ، همه جا پر از گل…

1 سال ago

صدای تو

  صدای تو   خدا را صدا زدمصدای تو را شنیدم !!باور نمی کنی ؟گوش…

1 سال ago

شرقی غمگین

  شرقی غمگین   من آن شرقی غمگینی هستمکه هر روز عاشق می شومو هر…

1 سال ago

استفراغ

  استفراغ   ( باز سازی شعر تهوع )چون پیرمرد سیفلیس گرفته ایلنگ لنگان خودش…

1 سال ago