من هنوزم با شعر سکوت میکنم

اما من ,
در آغوش تو ,
به آن چنان یکتوئی رسیدم
به آن چنان زیبایی رسیدم
که دیدم درهای بهشت گشوده شد
و این هماغوشی ,
تا ابدالدهر
در بهشت جاودانی گشت

اما من ,
در آغوش تو ,
به آن چنان یگانگی رسیدم
که نگاهم گشوده شد
و دیدم
که درهای دوزخ باز شد
و تمام مراجع عظام
و علمای اعلام
و فتواهای شان را ,
در قعر خود جای داد
تا ابد
تا ابدالدهر …

ای قبله ی راز و نیاز من ,
بگذار در آغوش هم
این گناه کبیره را ,
به حلال بزرگ مبدل سازیم
و این خلاف شرع را ,
تمام عرف گردانیم

ای آغاز نماز من ,
بگذار در آغوش هم
این رویا را ,
جاودانه سازیم
حتی اگر سنگسار شویم
حتی اگر بسوزیم در آتش

عشق ,
گره گشای تمام بن بست ها
خواهد بود

اکبر درویش . 15 آبان ماه سال 1387