من هنوزم با شعر سکوت میکنم

گفتمت
قلب من ,
خانه ی خداست
هر کس مرا دوست بدارد ,
خدا او را دوست خواهد داشت
عشق ,
در قلب من جوانه می زند
و زندگی
در نگاه من ,
دستی ست که می گیرد
قلبی ست که دوست می دارد
و تو باور نکردی
تو اسیر تزویری بودی
که لباس عشق به تن کرده بود
و دروغ ,
آن چنان به چشمانت زیبا می آمد
که نمی توانستی
حقیقت را نگاه کنی
آن چنان که جغدان ,
از دیدن خورشید وحشت دارند