آی مردم !
آی مردم !
شعور خویش را ,
در دکه ی کدام نانوائی به گرو بگذارم
از برای لقمه ای نان !؟
آی مردم !
شعور خویش را ,
در دکه ی کدام نانوائی به گرو بگذارم
از برای لقمه ای نان !؟
لطف دارید
ماسک های تان را بر ندارید …
وقتی شرف آدمی ,
اکنون
بی ارزش تر از کبریتی ست که تاریکی ای را روشن می کند..
تا آخر این بالماسکه
ناچارا در کنار شما خواهم بود …
من ,
آماده می شوم
تا در سپیده ی صبح
در کنار دیگر یاران
بر صلیب خود بوسه زنم .
کدام گوش شنوایی ,
اکنون ,
باز است ؟
برویم که همدردان در راه خیانت کردند …