تو مرا گوش کن

کسی که
سال ها
گوش می کرد
اکنون
کسی را
می خواهد
تا او را بشنود

کلام دوم :

سنگ صبور همه بودم
اما خود
بی سنگ صبور
آیا هست کسی
که سنگ صبور من شود !؟

کلام سوم :

به کوه می گویم
تکه تکه می شود
به دشت می گویم
خشک می شود
به دریا می گویم
طوفانی می شود
به دلم می گویم
هر لحظه می میرد !!

کلام چهارم :

من
که سال ها گوش کرده ام
دیگران را
اکنون
تو مرا
گوش کن !!

از مجموعه ی بداهه های تنهایی
اکبر درویش . زمستان 1393