اول :
آقا !!
اگر این روزها ,
امید در من مرده است
اما ,
امید به فردا
هیچ گاه نمی میرد
دوم :
دریغا ,
سیری اش را
می کشید
بر روی وزنه ی پسر فقیری که
از گرسنه گی
آه می کشید !!
{ اقتباس از یک نوشته }
از مجموعه ی بداهه های زمینی
اکبر درویش . زمستان 1393
