ای یگانه ی من ,
مهربان همیشه ی من باش …
دریغا ,
نه مهربان خواهی بود
و نه , …
برای همیشه
در کنار من ,
خواهی ماند ..
اکنون سراب هایم را ,
در تو می بینم
ماه
ای ماه بزرگ…
من نیمه ی تاریکی هستم که انگار هیچگاه روشن نمی شوم !!
اکبر درویش . زمستانی های سال 1391
