اطلاعات تماس
- 14 مرداد, 1404
تفسیر عدالت
تفسیر عدالت هر چه خواستند ، گفتند و گفتند و گفتند اما ، تا خواستیم ما بگوئیم دهان بند های آهنی ، بر
دوستم داشته باش
دوستم داشته باش دوستم داشته باش روزها ، زیباتر می شوند و شب ها ، دلنوازتر … دوستم داشته باش فصل ها بهار
مرا رخصت چشم تو کافیه
مرا رخصت چشم تو کافیه مرا رخصت چشم تو کافیه که بر هم بریزم زمین و زمان زبر زیر و رو سازم این
من کجا ایستاده بودم
من کجا ایستاده بودم من کجا ایستاده بودم که باد ، پرپرم کرد !؟ من به زیر خاک جا ماندم مانند دانه ای
با جسم و روحی زخمی
با جسم و روحی زخمی جسم مرا ، با تمام درد هایش با تمام زخم هایش یادگار مانده از پنج میخی که در
آه ای سیزده سالگی
آه ای سیزده سالگی آه ، ای سیزده سالگی مگر نحس بودی که مرا از پرورشگاه بیرون انداختند و روانه ی دنیای بزرگی
