اطلاعات تماس

سنگ ,
آن گنانه ,
سنگ شد
که دست تو ,
آن را برداشت 
و بر شیشه زد
و دلم ,
که ظریف ترین شیشه ی دنیا بود ,
شکست …

پیش از آن ,
راستی ,
سنگ ,
تنها صبور بود
صبور بود
صبور بود
سنگ صبور بود …

اکبر درویش . پاییزی های زمستانی . سال 1391

به اشتراک بگذارید:

editor

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *