من آزادم
من در وسعت این قفس ,
که مرا به اسارت گرفته است ,
آزادم
من هیچگاه چون اکنون
آزاد نبوده ام
من آزادم
که خود را چنان بر میله های این قفس بکوبم
تا بمیرم
و آزادم
تا در این کنج اسارت ,
سر در لاک خود فرو برده ,
تا در خاموشی آرام بگیرم
من آزادم
من در وسعت این قفس ,
که مرا به اسارت گرفته است ,
آزادم !!
اکبر درویش . 1391.11.3
