نان غزل ببخشاین سفره ی خالی رابرکت باشهمه ی بود و نبود مرادر کنار این سفره بنشینبا منکه همیشه انتظار را جار زده امتا ترانه شدن را ,در زیباترین شب شعر جهان ,به آواز بنشینیم زیبا می شوموقتی که تو را در کنار خود احساس می کنم .