آغوش من
خالی ست
نا تمام مانده ام …
خالی ست
نا تمام مانده ام …
آغوش من
خالی ست
تو را می خواهد …
ای نیمه ی همیشه ی بی من
به من برس
مرا پر کن
مرا تمام کن
که بی تو
در پیله ی نا تمامی
چه روزهای دشواری را
نماز می گذارم
آغوش من
خالی ست
سخت در آغوش بگیر
مرا
تا کامل شوم .
اکبر درویش . بهمن ماه سال 1385
