هان !؟

هان ,
ای ستاره های نشسته در پرده ی شب ,
کنون که به تمام جهان می نگرید ,
آیا در این زمین بزرگ ,
چون من ,
غریب ناشناخته ی تنها مانده ای را ,
می شناسید
که در جستجوی مخاطب خویش ,
تمام رنج هستی را ,
کوله بار بودن خویش کرده باشد ,
اما ,
آشنای خویش را ,
نیافته باشد !؟

هان ,
ای ستاره های نشسته در پرده ی شب ,
کنون مرا نظاره کنید
که در آرزوی اوج ,
در گرداب موج فرود آمدم .

اکبر درویش . 1368.3.4 . تهران