و , …آن گاه …پرنده شدمدر آسمان درد به پرواز در آمدمماهی شدمدر دریای رنج ها غوطه ور شدمو انسان شدمبا کوله باری از اندوهو زخمی ,در سینهکه هیچ مرهم نمی یافت !!