تهران !!

دوم :

بدبخت ” تهران ! ”
شهر فساد و فحشا
مکان امن اعتیاد
جای دزدی و چپاول
و , …
مردمی که برای پول به هزار رنگ در می آیند !

سوم :

بیچاره ” تهران ! ”
نمی داند به برج های بلندش بنازد
یا خانه های ویران جنوب شهرش را بنالد
از آدم های میلیاردرش حرف بزند
یا قصه ی مردم فقیر و گرسنه اش را هوار کند !؟

چهارم :

دشنام های رکیک
فحش های زشت
دل ” تهران ” مرا به درد آورده است
افسوس که کلام مهربانی
دیگر شنیده نمی شود !

پنجم :

بی ناموسی فریاد می کند
درمانده ” تهران ”
چه روز و شب هایی را شاهد است
در زیر بار این همه فساد
قلب ساده اش به نفس نفس افتاده است !

ششم :

یادش بخیر
” تهران ” قدیم
با مردم ساده و مهربانش
و لب هایی که لبخند می زدند
و نگاه هایی که آرامش می بخشیدند
و دست هایی که همه یار بودند …

اکبر درویش . نیمه ی اول اسفند ماه سال 1394