با دوست فرزانه ی از دست رفته ام
که چه بسیار دوستش می داشتم و چه زود از دست دادمش
دوستی که همه عشق و تلاش بود و افسوس در غربت و تنهایی با ما بدرود گفت و دردی بزرگ بر دل ما باقی گذاشت :
دکتر غلامحسین ساعدی ( گوهر مراد )
نویسنده , فیلمنامه نویس , نمایشنامه نویس و محقق
روز میلادش را گرامی بداریم تا مرگ او را باور نکنیم
“گاو “مان را ,
دزدیدند
اینگونه بود که مسخ شدیم
و خود ,
گاو خود شدیم
همه جا واهمه ها بود
با نام و با نشان
بی نام وبی نشان
و ما در ” دایره ی مینا ” ,
دور از ” چوب دست های ورزیل ” ,
می رفتیم
تا ” آرامش در حضور دیگران ” را ,
تجربه کنیم
“دیکته ” می نوشتیم
در ” زاویه ” ها
یا ,
“آی با کلاه ” را در کنار ” آی بی کلاه “
همراه عزاداران بیل …؟
دور از ” فصل گستاخی ” ,
“لال بازی ” ها را
می زیستیم !؟
” غریبه در شهر “
” گور و گهواره ” را ,
به هم می دوخت
و چه کسی می دانست درد ” آشفته حالان بیدار بخت ” را ؟
در فصل ” ترس و لرز ” ,
” وای بر مغلوب ” می گفتیم
” تاتار خندان ” بودیم
یا ” عاقبت قلم فرسایی ” ,
” پرندگان در طویله ” را ,
به دست ” ضحاک ” سپرده بود !؟
اکنون در این ” شب نشینی با شکوه ” تاریکی ,
اقرار کنیم :
” ما نمی شنویم “
تا ” گمشده ی لب دریا ” ,
بداند :
” دست بالای دست “
بسیار است
” خوشا به حال بردباران “
” از پا نیفتاده ها “
” خانه روشنی ” ,
یک خیال نیست
این را بختک نگار قوم ,
نوید داده است …
اکبر درویش . 13 دیماه 1391 . مصادف با سالروز ولادت دکتر غلامحسین ساعدی ( گوهر مراد )
تولد : 13 دیماه سال 1314
بدرود در 50 سالگی آذر 1364
