ننویسندگی :
به خودم می گویم یکی از مهمترین کارهایی که باید بکنیم این است که با سنت های غلط مبارزه کنیم و باورهای کهنه را به دوری بریزیم که همین ها باعث مشکلات بسیاری برای ما شده است .. یکی این که ما چرا منتظر می مانیم تا سالگرد مرگ یکی از هنرمندان و یا مشاهیرمان برسد تا برای او بنشینیم و از خاطرات و یادبودها و …حرف بزنیم . چرا در سالگرد تولد این فرهیختگان به یاد آن ها نمی نشینیم !؟ انگار بیشتر دوست داریم سوکنامه بنویسیم تا یادنامه ..
خود من هم آنقدرها از این قائده مستثنی نیستم ولی …
در هر صورت امروز سالگرد مرگ اسوه ی شعر ایران احمد شاملو است …شاملو را من بسیار دوست دارم ..هم شعرش را ..هم صدایش را .. هم خودش را ..هم ترجمه و دیگر نوشته هایش را ..یاد او همیشه در من و در فرهنگ این مرز و بوم زنده است ..اما دوست ندارم بنشینم و برای او سوکنامه بنویسم و دوست دارم در زادروزش از زندگی و شعر او بنویسم ..از شعرش که خود زندگی ست …
امید که روزی رسد که ما در سالروز زاده شدن این قلندران عرصه های مختلف درباره ی آن ها سخن بگوییم و به جای سوکنامه نوشتن یادشان را زنده نگاه داریم ..
یادت زنده و شعرت چون بذری در دل ماست اکنون که خدای را در پستوی خانه نهان باید کرد .!!
احمد شاملو . تولد : 21 آذر 1304 وفات : 2 مرداد 1379
اکبر درویش . سال 1391
