اطلاعات تماس
- 14 مرداد, 1404
” پوئم سمفونیک شماره شش ” “فصل های اسارت “: ” فصل چهارم ” :
پیش در آمد :ای پرنده ی محبوس !به بینتمام چهار فصل سال ,زمستان استدیگر نه بهار ,نه تابستان ,و نه حتی پاییز ,زمستان استزمستان است
مرا رها کن !!
در من ,عصیان به پا کرده ایو قلبم را هی می کنیتا برآشوبمتا دوباره به شعف آیمو قلبم به لرزه درآیداما ,من که اکنون سال
عاشقانه : وحدت من و تو آغاز وحدت جهان
آغوشم هم اندازه ی توستساکن خانه ی آغوش من شوتا این دنیای بی در و پیکربه اندازه ی من و تو شود ..دور از کینه هادور
ما را ” بیان ” کن
ما را ” بیان ” کنپیامی به روزنامه ” بیان “که نیامده خیلی زود رفتدر ” بیان ” تو ,عشق نغمه ی مستانه سر داده
من آزادم !!
من آزادممن در وسعت این قفس ,که مرا به اسارت گرفته است ,آزادممن هیچگاه چون اکنونآزاد نبوده اممن آزادمکه خود را چنان بر میله های
