اطلاعات تماس
- 17 مرداد, 1404
رفیق ولادیمیر
رفیق ولادیمیر رفیق ولادیمیر ، خواب هایت چه تلخ تعبیر شد و ، سقوط لنینگراد … بورژوازی بی رحمانه می تازد ! اکبر
اسم این را زندگی گذاشته ایم !
اسم این را زندگی گذاشته ایم نفس می کشیم هر چند سخت و دشوار ما نفس می کشیم یا نفس ما را ؟ نمی
و زندگی می کنیم !
و زندگی می کنیم خوب !؟ خوابی ست که سال هاست ندیده ام اما زنده ایم و زندگی می کنیم ! اکبر درویش
چه درمان دهشت آوری !
چه درمان دهشت آوری چه درمان دهشت آوری درد می کند سرمان جلادانی می سازیم تا آن را ، از بدن قطع کنند !
نبودن را تجربه می کنیم
نبودن را تجربه می کنیم شک می کنم تو نیستی آن چنان که من نیستم با سایه های تنها ما دل خستگان ، نبودن
عادت کرده ایم
عادت کرده ایم عادت کرده ایم به برده شدن در ساختن ارباب های تازه هر روز ، حیلتی تازه می اندیشیم ! اکبر
نقش مقتول
نقش مقتول نمی دانم چگونه است که ما دوست داریم همیشه نقش مقتول و یا قربانی را بازی کنیم و
این گونه بود محکوم شدیم
این گونه بود محکوم شدیم گاز گرفتیم دست هایی که برکت می بخشید روزگار ما را این گونه بود که محکوم شدیم به لیسیدن
چون من شک کردم
چون من شک کردم از دست نوشته های : ( در سایه ی ارتداد ) همه را دوست می داشت جز مرا چون من
تا تو بیایی
تا تو بیایی بزرگ نشدم کوچک ماندم کوچک کوچک تا تو بیایی و در آغوش تو بزرگ شوم ای عشق ! اکبر درویش
