اطلاعات تماس
- 13 مرداد, 1404
مرا رخصت چشم تو کافیه
مرا رخصت چشم تو کافیه مرا رخصت چشم تو کافیه که بر هم بریزم زمین و زمان زبر زیر و رو سازم این
من کجا ایستاده بودم
من کجا ایستاده بودم من کجا ایستاده بودم که باد ، پرپرم کرد !؟ من به زیر خاک جا ماندم مانند دانه ای
با جسم و روحی زخمی
با جسم و روحی زخمی جسم مرا ، با تمام درد هایش با تمام زخم هایش یادگار مانده از پنج میخی که در
آه ای سیزده سالگی
آه ای سیزده سالگی آه ، ای سیزده سالگی مگر نحس بودی که مرا از پرورشگاه بیرون انداختند و روانه ی دنیای بزرگی
کاشی در کنار کاش های دیگر
کاشی در کنار کاش های دیگر کاش نه زمان بود و نه مکان این دو ، مفهوم خود را می باختند تا ما
توحید چیست
توحید چیست توحید چیست جز به هم پیوستن من و تو وقتی که زنجره ها ، آواز وحدت را می خوانند و قناری
در جستجوی وحدت انسانی
در جستجوی وحدت انسانی می گشت بی آن که خسته شود جستجو می کرد در تاریکی با چراغی در دست … پرسیدم نگرانی
بی واژه ام
بی واژه ام بی واژه ام واژه هایم را ، آب برده است و مردمانم را ، خواب … از کدام صدا از
