اطلاعات تماس
- 17 مرداد, 1404
چه جبر ناباورانه ای !!
چه جبر ناباورانه ای !! ساکن جهانی شدیم که در و دیوارهایش را به میل ما زنگ نزده بودند نه خانواده را خود انتخاب
برادرم یهودا
برادرم یهودا برادرم یهودا سر بر شانه ی من بگذار و شیون کن مرا ببخش مرا ببخش که باعث لعن تو تا ابد شدم
اکنون میان دو هیچ
اکنون میان دو هیچ اکنون میان دو هیچ خسته مایوس تن به ذلتی داده ام که اسمش را زندگی گذاشته اند ! ااکبر
من روی پلی میان دو جبر ایستاده ام !
من روی پلی میان دو جبر ایستاده ام ! جبرا به چیزی تن سپردم که نامش زندگی بود و باز جبرا به چیزی تن
من زمستانی ام !
من زمستانی ام ! کدام پرنده از قفس پر کشید و آواز خواند : بهار… بهار… بهار…!؟ من زمستانی ام سرد و یخ
نمی بینیم
نمی بینیم آن چنان کور شده ایم که دماغ هایی را که از دروغ گفتن بزرگ و بزرگ تر شده اند ، نمی بینیم
و به دریا رسید
و به دریا رسید بر خلاف جریان آب شنا کرد اما به دریا رسید باور نمی کنید از رود بپرسید از دریا بپرسید و
سفره ات متبرک باد
سفره ات متبرک باد عشق عشق عشق سفره ات متبرک باد که تمام رویاهای من با تو شکل گرفت با تو کامل شد تا
خواب دیدم !!
خواب دیدم !! خواب بودم خواب دیدم توهم های مترسک هایی را که به فکر اشغال جهان بودند خواب بودم خواب دیدم !!
