اطلاعات تماس
- 16 مرداد, 1404
شعر با تو آغاز شد
شعر با تو آغاز شد شعر ، با تو آغاز شد و جنس غزل گرفت ای عشق ، بی تو تمام غزل های
من سردم است
من سردم است من سردم است کدام آغوش ، مرا ترک کرد که زمستان همیشگی شد و فصول انجچماد ، بر جهان حاکم گردید
جان من !!
جان من گفتمش : جان منی جان من ، با جان من در سفری از چه رو ، از حال این آشفته جان ،
یادگاری !
یادگاری دروغ هایش را ، یادگاری نگه داشتم تا وقتی برگشت ، خودش شرمنده شود و ، … برود ! اکبر درویش .
بگذار در تو باشم
بگذار در تو باشم دنیای مرا ، زیبا ساخته ای بگذار در تو باشم می خواهم خوشبختی را باور کنم ! اکبر درویش
خورشید می شوم
خورشید می شوم تمام کن ناتمام مرا خورشید می شوم روز تو را ، روشن می کنم ! اکبر درویش . بهمن ماه
تا در آغوش تو بخوابم
تا در آغوش تو بخوابم اگر کفر است ، باشد خدا را رها کرده ام تا در آغوش تو بخوابم ! اکبر درویش
شمشیرت را از رو ببند
شمشیرت را از رو ببند دل من ، بی رحم باش عشق کشتن را فقط بلد است شمشیرت را از رو ببند !
عشق قاتل بی رحمی ست !
عشق قاتل بی رحمی ست دل من بی رحم باش عشق قاتل بی انصافی ست شمشیرت را از غلاف بیرون بکش ! اکبر
من هم به دین تو
من هم به دین تو عیسی به دین خود موسی به دین خود من هم به دین تو با عشق بغل بغل با
