اطلاعات تماس
- 15 مرداد, 1404
مانند باران باش
مانند باران باش مانند باران ، رفیق باش باغچه ها را دنیا گلستان می شود ! اکبر درویش . اسفند 1398 می
در آغاز کلمه بود
در آغاز کلمه بود در آغاز کلمه بود اما نه تو گفتی و نه من شنیدم اینگونه شد که کلمه غریب ماند !
هنوز هم عشق …
هنوز هم عشق هنوز هم عشق برای نجات جهان کافی ست ! اکبر درویش . اسفند ماه 1398 آیا عشق می تواند
این انفجار کور
این انفجار کور در ذهن من آواز بیداد سر داده است این انفجار کور که تا ناکجاآباد افول می کشاند ما را !
همچنان آرزو ماند !
همچنان آرزو ماند ! چه شب ها که به صبح نرسید چه روزها ، که تاریک ماند و آرزوی دیدن خورشید ، همچنان
زمستان است !
زمستان است ! زمستان است و باز هم ، زمستان …. و هوای سرد بر گرده ی درختان شلاق می زند انگار آمدن بهار
غمگنانه !
غمگنانه ! ما را ، ….. دیده ، به دیدار دشمن کردیم باز !! اکبر درویش . بهمن ماه سال 1398
چقدر باران را دوست دارم !
چقدر باران را دوست دارم ! می خواهد ببارد آن ابر سیاه اما نمی داند چگونه کافی ست که کمی فشرده تر شود و
دریا را
دریا را دریا را … دریا را …. هر چند ، تا قطره ها با هم رودی خروشان نشوند ساحل دریا را ، بوسه
ویروس عشق
ویروس عشق مبتلا شده ام به ویروس عشق می خواهم همه را عاشق کنم ! اکبر درویش . بهمن ماه سال 1398
