اطلاعات تماس
- 17 مرداد, 1404
کاش می شد !؟
کاش می شد !؟ کاش می‌شد با بوسیدن لب‌های تو ، صلح و آشتی را به تمام دنیا هدیه می‌کردم آن گاه ، آنقدر
دلت را به چه خوش کرده ای ؟
دلت را به چه خوش کرده ای ؟ با یک گل ، بهار نمی شود دلت را به چه خوش کرده ای !؟
سکوت می کنم !!
سکوت می کنم !!از اکبر درویش این شعر کوتاه میانه ی سال 1400 توسط اکبر درویش سروده شده و امیدواریم مورد توجه دوستان
جهان سنگ !!
جهان سنگ !! جهان من ، جهان جنگ جهان فتنه و نیرنگ جهان من ، پر از کینه پر از نفرت توی سینه پر
چگونه هزاران دست بی صدا مانده است !؟
چگونه هزاران دست بی صدا مانده است !؟ یک دست ، صدا ندارد آری اما من مانده ام که چگونه هزاران دست هم ،
کاش می شد ؟
کاش می شد ؟ چه لحظه ای بود لحظه ی بلوغ گیج شده بودم انگار مولکول مولکول تنم ، به جشن آبی رودها
اما صلیب عیسی را چه کسی ساخت ؟
اما صلیب عیسی را چه کسی ساخت ؟ پدر عیسی ، نجار بود صلیب می ساخت عیسی نیز ، نجار بود صلیب می ساخت
چه جبر ناباورانه ای !!
چه جبر ناباورانه ای !! ساکن جهانی شدیم که در و دیوارهایش را به میل ما زنگ نزده بودند نه خانواده را خود انتخاب
برادرم یهودا
برادرم یهودا برادرم یهودا سر بر شانه ی من بگذار و شیون کن مرا ببخش مرا ببخش که باعث لعن تو تا ابد شدم
اکنون میان دو هیچ
اکنون میان دو هیچ اکنون میان دو هیچ خسته مایوس تن به ذلتی داده ام که اسمش را زندگی گذاشته اند ! ااکبر
